دلتنگی

دو هفته ای می شد که مامان و آبجی تهران بودند. روزهایی که جزو بهترین روزهای دوران بارداریم محسوب می شد. کلی برای خودمون و دخترک خرید کردیم و بیرون رفتیم. هر چند بعضی از روزها هوا حسابی آلوده بود و مجبور می شدیم خونه بمونیم یا با ماسک بریم بیرون و این سه چهار روز اخیر هم من حسابی سرما خورده بودم اما بازم خیلی خوب بود.

مادر داشتن واقعا نعمت بزرگیه امیدوام خداوند سایه ی همه ی مادرها رو بالا سر بچه ها حفظ کنه و اونایی که رفتند هم روحشون شاد...

فرد صبح زود مامان و آبجی پرواز دارند و برمی گردند شیراز و من از الان عین بچه های دو ساله عزا رفتم و تو رختخواب دارم یواشکی گریه می کنم. گاهی با خودم می گم عجب اشتباه بزرگی کردم که حاضر شدم دور از خانواده م زندگی کنم. امیدوارم سلامت باشند این روزها هم می گذرند...مثل همه ی روزهای غمگینی که گذشتند